É o tipo máis frecuente de Esclerose Múltiple e afecta a máis do 80% das persoas que ten a enfermidade. Na  EM remitente-recorrente (EMRR) os síntomas ocorren en forma de brotes que aparecen durante un período de tempo (días, semanas ou mesmo meses) e logo melloran parcial ou totalmente. Nalgunha ocasión, os brotes poden deixar secuelas neurolóxicas.

A gravidade da EMRR varía considerablemente dun paciente a outro. A taxa anualizada de brotes en pacientes non tratados inicialmente estímase nunha media de 2–2,5 e posteriormente diminúe aos poucos co paso dos anos. Considérase un signo de mal prognóstico se a persoa padece brotes frecuentes, especialmente ao comezo da enfermidade.

Que é un brote?

Un brote defínese pola aparición de novos síntomas, ou a reaparición de síntomas antigos, durante un período de 24 horas ou máis, en ausencia dun cambio na temperatura corporal ou unha infección. Os síntomas que unha persoa afectada de  EM experimentou antes, que quizais xa estea afeita tratar, poden aparecer nunha parte diferente do corpo.

Nos brotes, os síntomas adoitan permanecen durante varias semanas, polo xeral de catro a seis, aínda que isto pode variar desde períodos moi curtos de só uns poucos días ata meses, dependendo de cada persoa. Os brotes poden varias de leves a severos. No peor dos casos, as brotes agudos poden necesitar tratamento hospitalario, pero moitos pódense manexar no fogar, seguindo as recomendacións dos profesionais sanitarios.

Que non é un brote?

A miúdo é difícil, especialmente nos primeiros anos, saber que é e que non é un brote. Non é raro experimentar algúns síntomas mesmo durante a remisión, por exemplo, problemas de fatiga ou equilibrio. A aparición destes síntomas (coñecidos como síntomas paroxísticos da Esclerose Múltiple), adoitan coller por sorpresa e poden chegar a  angustiar durar, pero non implican a aparición dun novo brote da enfermidade, aínda que é certo que inflúen na calidade de vida das persoas afectadas. Considérase que estamos ante un síntoma  paroxístico da enfermidade cando este maniféstase durante menos de 24 horas seguidas.

Recuperareime dun brote?

As persoas con  EMRR a miúdo recupéranse moi ben dun brote, con remisión completa. Con todo, este non é sempre o caso e os brotes poden deixar algunhas secuelas, por pequenas que estas sexan. Isto débese a que, se o dano á  mielina é grave, algúns síntomas persisten, aínda que poden mellorar co paso dos meses.

A comprensión de como a  EM ataca ao corpo está a cambiar. Os especialistas en  EM adoitaban pensar que, unha vez que se producía un brote, o dano ao cerebro e á medula  espinal detíñase e non ocorría ningún dano novo. Pero agora sabemos que aínda cando non teña brote, a  EM aínda pode estar a causar dano. Este dano pode estar a ocorrer mesmo se non hai signos de que poida notar. É por iso que debe ofrecerse o tratamento cunha terapia  modificadora da enfermidade canto antes tras o diagnóstico.

Terapias que modifican a enfermidade

As terapias  modificadoras da enfermidade ( DMT, polas súas siglas en inglés) úsanse para tratar os tipos de  EM nos que se presentan brotes. Poden reducir considerablemente a cantidade de brotes e á súa vez reducen a velocidade á que evoluciona a discapacidade. Pero non poden desfacer ningunha discapacidade permanente que xa teñas. Estes medicamentos poden ter efectos secundarios, pero non recibir tratamento significa o risco de máis  brotes e máis discapacidade a longo prazo.

     

Imprimir